لس براون (متولد 1945) یک سخنران انگیزشی است. لس براون که در فقر به دنیا آمد و در کودکی رها شد، تبدیل به یکی از مشهورترین و پردرآمدترین سخنرانان انگیزشی آمریکا شد. شرکت او، Les Brown Unlimited Inc.، میلیون‌ها دلار از فروش مواد انگیزشی به مخاطبان مختلف، از مدیران Fortune 500 گرفته تا دانشجویان آموزش ویژه و زندانیان، به دست آورده است.

او هدف خود را برای مجله آبنوس دریافت پیامی توصیف کرد که به مردم کمک می‌کند از متوسط ​​بودن خود ناراحت شوند. بسیاری از مردم از نارضایتی خود راضی هستند. "
اوایل زندگی
لزلی کالوین براون و برادر دوقلویش، وسلی، در 17 فوریه 1945 در طبقه یک ساختمان متروکه در لیبرتی سیتی، بخش کم درآمد میامی، فلوریدا به دنیا آمدند. مادر تولد آنها که در آن زمان با یک سرباز مستقر در خارج از کشور ازدواج کرده بود، از مرد دیگری باردار شده بود و مخفیانه به میامی رفت تا پسرانش را به دنیا آورد. سه هفته بعد آنها را داد.

در شش هفتگی، هر دو پسر توسط مامی براون، آشپز مجرد کافه تریا 38 ساله و اهلی پذیرفته شدند. براون مادرش را تاثیری کلیدی در زندگی‌اش می‌دانست و به ریچل ال جونز از مطبوعات آزاد دیترویت گفت: "هر چیزی که هستم و هر آنچه که دارم مدیون مادرم هستم. قدرت و شخصیت او بزرگترین الهام‌بخش من است، همیشه و همیشه بوده است. خواهد بود."

براون در کودکی بیش از حد فعال و شیطون بود. او در مدرسه سختی می‌کشید و تمرکزش را غیرممکن می‌دانست و در کلاس پنجم به او برچسب «عقب‌مانده ذهنی آموزش‌پذیر» می‌زدند. این برچسبی بود که برداشتن آن سخت بود، تا حد زیادی به این دلیل که تلاش نکرد. او گفت: «آنها گفتند که من کند هستم، بنابراین به آن سرعت ادامه دادم. با این حال، یک معلم متعهد پتانسیل بیشتری دید. لیروی واشنگتن، مربی سخنرانی و نمایش در دبیرستان بوکر تی واشنگتن در میامی، براون الهام گرفت. در دوران دبیرستان، براون «تخیل می‌کرد که روی صحنه با هزاران نفر صحبت می‌کرد و من روی تکه‌های کاغذ می‌نوشتم: «من بزرگترین خطیب جهان هستم».

وقتی واشنگتن پتانسیل را در براون دید، اصرار کرد که به آن عمل کند. زمانی که او یک بار در کلاس به واشنگتن گفت که نمی تواند وظیفه ای را انجام دهد، زیرا او عقب مانده ذهنی قابل آموزش است، مربی پاسخ داد: "دیگر این حرف را نزنید! نیازی نیست که نظر کسی در مورد شما به واقعیت شما تبدیل شود."

این کلمات باعث رهایی براون از برچسب ناتوان کننده اش شد. او درباره درک خود نوشت: «محدودیت‌هایی که دارید و چیزهای منفی که درونی می‌کنید توسط دنیا به شما داده می‌شود. "چیزهایی که به شما قدرت می بخشد - امکانات - از درون می آیند."

پیدا کردن اشتیاق او
پس از دبیرستان، براون به عنوان یک کارگر بهداشت شهری استخدام شد، اما او مصمم بود که به آنچه می خواست دست یابد. براون حرفه ای را در پخش رادیویی دنبال کرد. او در تمام طول زندگی‌اش مجذوب حرکات تقریباً موسیقی‌مانند دیسک‌جوکی‌ها شده بود، بنابراین بارها صاحب یک ایستگاه رادیویی محلی را در مورد موقعیتی آزار می‌داد تا اینکه صاحبش از این کار تسلیم شد. براون بدون هیچ تجربه ای برای انجام کارهای عجیب و غریب استخدام شد. او که مصمم بود به یک دیجی تبدیل شود، هر چه می توانست درباره عملکرد یک ایستگاه رادیویی یاد گرفت. یک روز، زمانی که یک دیسک جوکی روی آنتن مست شد و براون تنها فرد دیگری در ایستگاه بود، میکروفون را پر کرد. صاحب ایستگاه که تحت تأثیر قرار گرفت، براون را به دیسک جوکی نیمه وقت و سپس تمام وقت ارتقا داد.

در اواخر دهه 1960، براون به کلمبوس، اوهایو نقل مکان کرد، جایی که او یک برنامه رادیویی درجه یک داشت و در نهایت وظایف دیگری به عنوان مدیر پخش به او واگذار شد. در اینجا دنیای او گسترده شد. این سطح جدید از نفوذ براون الهام بخش شد تا از نظر اجتماعی و سیاسی آگاه تر شود و شنوندگان خود را به اقدامات سیاسی ترغیب کند. او بیشتر مورد تشویق مایک ویلیامز، مدیر اخبار ایستگاه قرار گرفت.

سیاست و مسائل اجتماعی
براون در نهایت از سمت خود به عنوان مدیر پخش و دی جی اخراج شد، تا حدی به دلیل جنجال برانگیز بودن یک چهره. با تشویق ویلیامز، براون به جای آن سیاست را دنبال کرد. براون برای مجلس ایالتی اوهایو نامزد شد و کرسی ناحیه 29 مجلس را به دست آورد. در سال اول، او بیش از هر نماینده سال اول دیگری در تاریخ قانونگذاری اوهایو قانون تصویب کرد. در سومین دوره خود به عنوان رئیس کمیته منابع انسانی خدمت کرد.

او سه دوره قبل از ترک مجلس در سال 1981 خدمت کرد و به میامی بازگشت تا از مادر بیمار خود مراقبت کند. در میامی، براون به تمرکز بر مسائل اجتماعی، توسعه یک برنامه آموزش شغلی جوانان و برگزاری جلسات اجتماعی ادامه داد.

در زمان براون در میامی، وکیل ایالت Dade County درباره نحوه مدیریت برنامه جوانان تحقیق کرد. اما پس از یک سال، این پرونده منتفی شد و هیچ تخلفی مشاهده نشد. در آن مرحله، با تشویق مداوم ویلیامز، و با برخورد تصادفی با میلیونر انگیزشی، زیگ زیگلار، که برای یک مکالمه یک ساعته 10000 دلار درآمد داشت، براون تصمیم گرفت یک سخنران انگیزشی تمام وقت شود.

صحبت کردن و نوشتن
هنگامی که او در اواسط دهه 1980 وارد عرصه سخنرانی انگیزشی شد، تقریباً چیزی نداشت، زیرا با لباس‌هایش و تنها یک نوار از سخنرانی‌های انگیزشی‌اش به دیترویت نقل مکان کرد. او دفتری را اجاره کرد که با یک وکیل مشترک بود.

براون کتاب هایی در مورد سخنرانی عمومی خواند و عادات سخنرانان معتبر را مطالعه کرد. او ابتدا با دانش آموزان کلاس اول و سپس دانش آموزان دبیرستان صحبت کرد. باشگاه ها و سازمان ها دنبال کردند. کمتر از چهار سال بعد، در سال 1989، او بالاترین جایزه انجمن ملی سخنرانان - جایزه عالی شورای همتایان - را دریافت کرد که اولین آمریکایی آفریقایی تبار بود که چنین افتخاری را دریافت کرد. او در محافل حرفه ای به عنوان "محرک" شناخته می شد.

در سال 1990، براون با ضبط اولین سخنرانی از یک سری سخنرانی های انگیزشی برای سرویس پخش عمومی (PBS-TV) به مخاطبان بیشتری دست یافت. او جلسات آموزشی انگیزشی را نه تنها برای مدیران شرکت‌هایی مانند AT&T، جنرال الکتریک، و پراکتر اند گمبل، بلکه برای زندانیان و با یادآوری سوابق خود، دانش‌آموزان آموزش استثنایی در دبیرستان‌ها برگزار کرد. او به خبرنگار Upscale گفت: «همه ما مسئولیت داریم که چیزی را پس بدهیم. من همانی هستم که هستم به خاطر روابطی که ایجاد کرده ام، به خاطر افرادی که زندگی من را غنی کرده اند.»

براون همچنین در سال 1993 میزبان یک برنامه گفتگوی کوتاه مدت به نام The Les Brown Show بود. پس از آن در ایستگاه رادیویی WRKS در نیویورک کار کرد. در اکتبر 1996، او به عنوان میزبان صبحگاهی در WBLS، همچنین در نیویورک، استخدام شد، سمتی را که در می 1997 ترک کرد تا زمان بیشتری را برای حرفه سخنوری خود صرف کند و تحت درمان های سرطان پروستات قرار گیرد.
بعد کار
از آن زمان، براون به عنوان سخنران و نویسنده انگیزشی به کار خود ادامه داد. کارهای اخیر او شامل نوشتن زندگی طولانی و روزهای خوب (2005) و تولید آثار صوتی مانند انتخاب آینده (2010) است.

زندگی شخصی
در 29 اوت 1995، لس براون در یک مراسم خصوصی در لاس وگاس، نوادا، خواننده افسانه ای روح، گلدیس نایت، ازدواج کرد. هر دو قبلا ازدواج کرده بودند. این دو در سال 1997 به دلیل اختلافات آشتی ناپذیر از هم طلاق گرفتند، اگرچه او ادعا کرد که این دو دوست خواهند ماند. براون 10 فرزند از چندین رابطه و همچنین 15 نوه دارد.

خواندن بیشتر در Les Brown
به عنوان یک سخنران انگیزشی، لس براون تعدادی کتاب، ویدئو و ضبط صوتی خلق کرده است، از جمله کتاب پرفروش خود یعنی Live Your Dreams. او همچنین مصاحبه های گسترده ای داشته و در رسانه ها به تصویر کشیده شده است:

بلک اینترپرایز، آوریل 1998، ص. 83.
فهرست کتاب، 24 آبان 96، ص. 546.
شیکاگو تریبون، 10 دسامبر 1991; 13 آوریل 1992.
دیتروتر، سپتامبر 1991.
مطبوعات آزاد دیترویت، 5 نوامبر 1992.
آبنوس، اکتبر 1990.
EM، مه 1992.
اسانس، مارس 1993.
هرالد نیوز (ژولیت، IL)، 13 مه 1990.
جت، 27 نوامبر 1995، ص. 58; 12 مه 1997، ص. 35; 23 ژوئن 1997، ص. 35.
هفته نامه ناشران، 20 آبان 96، ص. 65.
سطح بالا، آگوست/سپتامبر 1992.
USA Today، 25 ژانویه 1993.

https://biography.yourdictionary.com/les-brown